γιορτη του καστανου (αγιασοσ)
Μέσα στα λίγα χρόνια πραγματοποίησής της, η «Γιορτή Κάστανου» έχει καταφέρει να γίνει γνωστή σε όλο το νησί –και όχι μόνο– αποκτώντας φανατικούς οπαδούς, που περιμένουν την ημέρα εκείνη ως αφορμή για μια χειμερινή ορεινή απόδραση, μια βόλτα στα στενά της Αγιάσου, αλλά και μια περιήγηση στα μονοπάτια του Καστανιώνα.
Κάθε χρόνο, οι φουφούδες ανάβουν σε διάφορα σημεία του χωριού από νωρίς το πρωί, με τους κατοίκους να ψήνουν ή να βράζουν κάστανα, τα οποία στη συνέχεια διανέμουν δωρεάν στους επισκέπτες. Αλλά και οι διάφοροι παραγωγοί πουλούν τα δικά τους κάστανα και άλλα προϊόντα, όπως κέικ κάστανου, βότανα, τυριά, κ.ά., ενώ σημαντική είναι η συμμετοχή του Αγρομεταποιητικού Συνεταιρισμού Γυναικών Αγιάσου, που πουλά γλυκά και άλλα παραδοσιακά προϊόντα.
Παράλληλα με το ψήσιμο των κάστανων, αρχίζουν από το πρωί και διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνήθως στην πλατεία Δημαρχείου του χωριού, ενώ έχει πλέον καθιερωθεί και η ξενάγηση των επισκεπτών στα μονοπάτια του Καστανιώνα, προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά, την εντυπωσιακή φύση που περιβάλλει την Αγιάσο και να μαζέψουν και οι ίδιοι κάστανα.
Τέλος, το απόγευμα της ίδιας ημέρας, πραγματοποιείται και κεντρική πολιτιστική εκδήλωση, στο Κινηματοθέατρο του Αναγνωστηρίου της Αγιάσου, που περιλαμβάνει ομιλίες σχετικές με τη φύση της περιοχής, θεατρικά δρώμενα και συναυλίες.
ταξιαρχης
Ο Ταξιάρχης είναι προστάτης και πολιούχος του Μανταμάδου αλλά θεωρείται και προστάτης ολόκληρου του νησιού. Μέχρι σήμερα η εικόνα του, προκαλεί δέος με το αυστηρό ύφος του Αρχάγγελου, τα μεγάλα μάτια και το μαύρο χρώμα, τη φοβερή ρομφαία και τα επιχρυσωμένα φτερά. Η εικόνα στο εσωτερικό του ναού, είναι μία από τις ελάχιστες ανάγλυφες εικόνες σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο. Σύμφωνα με το θρύλο, η μονή δέχθηκε την επιδρομή Σαρακηνών πειρατών, οι οποίοι κατέσφαξαν τους μοναχούς, με εξαίρεση ένα νέο δόκιμο καλόγερο, ο οποίος πρόλαβε να κρυφτεί στην οροφή της εκκλησιάς. Από κει είδε μετά το μακελειό, τη μορφή του Αρχάγγελου να φτερουγίζει πάνω από τα πτώματα των μοναχών. Παίρνοντας χώμα, που είχε ποτιστεί με το αίμα τους, και κερί, έφτιαξε τη μορφή του Ταξιάρχη, όπως πρόλαβε να την αντικρύσει. Σήμερα βλέπουμε μόνο το κεφάλι και όχι ολόκληρο το σώμα, όπως το είχε φτιάξει ο μοναχός.
Οι πιστοί εναποθέτουν μέχρι σήμερα, ως τάματα, σιδερένια παπούτσια, επειδή η παράδοση θέλει τον Αρχάγγελο να τα φορά τις νύχτες. Η εκκλησία γιορτάζει την Κυριακή των Μυροφόρων, δύο εβδομάδες μετά την Ανάσταση, με μεγάλο θρησκευτικό και εμπορικό πανηγύρι συνοδευόμενο με ταυροθυσία και κατόπιν παρασκευή του παραδοσιακού φαγητού «κισκέκ», που διανέμεται εθιμοτυπικά στους προσκυνητές, οι οποίοι εξακολουθούν σε μεγάλο ποσοστό, να έρχονται στον Άγιο με τα πόδια την παραμονή της γιορτής, από χιλιόμετρα μακριά, αλλά και καβαλάρηδες με τα άλογά τους στολισμένα, για να τιμήσουν τον Ταξιάρχη.
Το μοναστήρι βρίσκεται βόρεια του Μανταμάδου, στο δρόμο που οδηγεί προς τη Σκαμνιά.
Τηλ.: 22530 61214
Οι πιστοί εναποθέτουν μέχρι σήμερα, ως τάματα, σιδερένια παπούτσια, επειδή η παράδοση θέλει τον Αρχάγγελο να τα φορά τις νύχτες. Η εκκλησία γιορτάζει την Κυριακή των Μυροφόρων, δύο εβδομάδες μετά την Ανάσταση, με μεγάλο θρησκευτικό και εμπορικό πανηγύρι συνοδευόμενο με ταυροθυσία και κατόπιν παρασκευή του παραδοσιακού φαγητού «κισκέκ», που διανέμεται εθιμοτυπικά στους προσκυνητές, οι οποίοι εξακολουθούν σε μεγάλο ποσοστό, να έρχονται στον Άγιο με τα πόδια την παραμονή της γιορτής, από χιλιόμετρα μακριά, αλλά και καβαλάρηδες με τα άλογά τους στολισμένα, για να τιμήσουν τον Ταξιάρχη.
Το μοναστήρι βρίσκεται βόρεια του Μανταμάδου, στο δρόμο που οδηγεί προς τη Σκαμνιά.
Τηλ.: 22530 61214
15αυγουστου στην αγιασο (παναγια)
Στην ενδοχώρα της Λέσβου, στην γραφική κωμόπολη της Αγιάσου, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους.
Με επίκεντρο της ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.
Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 27 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ' τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού. Στην Αγιάσο τον Δεκαπενταύγουστο συναντά κανείς όλα αυτά που συνθέτουν την εικόνα ενός τυπικού νησιώτικου πανηγυριού, πλανόδιους πωλητές, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα και λαϊκές ορχήστρες, ενώ τα σκωπτικά πειράγματα δίνουν και παίρνουν, συντηρώντας μια παράδοση αιώνων.
Με επίκεντρο της ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.
Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 27 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ' τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού. Στην Αγιάσο τον Δεκαπενταύγουστο συναντά κανείς όλα αυτά που συνθέτουν την εικόνα ενός τυπικού νησιώτικου πανηγυριού, πλανόδιους πωλητές, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα και λαϊκές ορχήστρες, ενώ τα σκωπτικά πειράγματα δίνουν και παίρνουν, συντηρώντας μια παράδοση αιώνων.